Ocieplenie poddasza należy układać, gdy dom jest doprowadzony do stanu surowego zamkniętego. Do termoizolacji najchętniej wybierana jest wełna mineralna. Materiał izolacyjny można ułożyć w połaci, między krokwiami albo na sztywnym poszyciu pod pokryciem. Zobacz, jakie są zalety tych rozwiązań.
Poddasze trzeba koniecznie zaizolować termicznie, aby dach nie stał się drogą ucieczki ciepła z domu. Jeżeli poddasze przeznaczymy na cele mieszkalne, musimy ocieplić połacie dachowe. Prace ociepleniowe pod skosami rozpoczyna się nie wcześniej niż wtedy, gdy dom jest doprowadzony do stanu surowego zamkniętego. Nie musi więc być wykończony, ale powinien mieć wstawione okna i ułożone pokrycie dachowe.
Ocieplenie poddasza: styropian czy wełna mineralna
Do ocieplania połaci dachowych najchętniej stosuje się wełnę mineralną. Wełna mineralna jest dobrym izolatorem termicznym, a oprócz tego ma odpowiednio dużą sprężystość, by szczelnie wypełniać przestrzenie między drewnianymi elementami konstrukcji dachu. Do poddaszy najlepiej nadaje się wełna o dużej sprężystości, średnio twarda. Wełna ma też jedną zaletę, która wyróżnia ją spośród pozostałych materiałów termoizolacyjnych możliwych do zastosowania na poddaszu – jest niepalna. W razie pożaru chroni drewnianą konstrukcję dachu przed ogniem.
Oprócz wełny do ocieplenia poddasza można też wykorzystać płyty ze sprężystego styropianu. Dzięki fabrycznie wykonanym nacięciom sprężynują i doskonale wypełniają przestrzenie między krokwiami. Dostępne są także płyty z grafitowego styropianu, który ma lepszą izolacyjność niż biały styropian – λ na poziomie 0,032-0,033 W/(m·K).
Łączna grubość ocieplenia dachu powinna wynosić 20-25 cm (30 cm w przypadku domu energooszczędnego) i musi się łączyć z izolacją ściany (jeśli taka istnieje), by pomiędzy dachem a resztą domu nie pojawił się gigantyczny mostek termiczny.
Ocieplenie dachu układane w połaci
Najlepszym miejscem na ułożenie materiału izolacyjnego ocieplenia poddasza są przestrzenie między krokwiami w połaci dachowej. Jednak wysokość typowych belek zwykle jest za mała i wymaganej grubości wełna wystaje poza krokwie. Dlatego – gdy krokwie mają być zakryte – projektuje się je od razu o potrzebnej wysokości albo układa ocieplenie w dwóch warstwach. Drugi sposób jest prostszy i skuteczniejszy. Część wełny zmieści się między krokwiami, a druga będzie ułożona od spodu połaci. Najpierw trzeba jednak zbudować stalowy bądź drewniany ruszt. Pierwszą warstwę wełny umieszcza się na wcisk między krokwiami. Drugą układa się między elementami rusztu, który ponadto będzie konstrukcją nośną dla okładziny wykończeniowej.
Grubość pierwszej warstwy ocieplenia układanej między krokwiami powinna być:
- dla połaci zabezpieczonych folią wysokoparoprzepuszczalną – o 1-2 cm mniejsza niż wysokość krokwi. Druga warstwa dociśnie ją bowiem tak, że będzie się stykać z folią. Gdybyśmy nie zostawili tej szczeliny, folia wybrzuszyłaby się na zewnątrz, czyniąc szczelinę wentylacyjną pod pokryciem zupełnie niedrożną;
- dla połaci zabezpieczonych folią niskoparoprzepuszczalną lub papą – o 3-6 cm mniejsza niż wysokość krokwi. W połaciach takich między wełną i izolacją z folii lub deskowaniem pokrytym papą musi być pozostawiona przestrzeń wentylacyjna, w której cyrkuluje powietrze.
Grubość drugiej warstwy ocieplenia poddasza powinna być taka, aby po zsumowaniu obu warstw otrzymać około 20-25 cm (30 cm w przypadku domu energooszczędnego). Zazwyczaj grubość drugiej warstwy ocieplenia wynosi 8-10 cm.
Druga warstwa ocieplenia przynosi jeszcze jedną korzyść. Osłania mianowicie elementy konstrukcji dachu, które mają przecież mniejszą izolacyjność termiczną niż wełna. Gdyby ograniczyć się tylko do termoizolacji między krokwiami, te stałyby się mostkami termicznymi i zwiększały straty ciepła.
Ocieplenie dachu na sztywnym poszyciu – nad i między krokwiami
Wielu inwestorów uważa krokwie dachowe za element dekoracyjny i chce pozostawić je widoczne, choćby częściowo. Wtedy materiał ociepleniowy trzeba ułożyć pod pokryciem, na sztywnym poszyciu z desek lub płyt OSB przybitych do krokwi.
Jednak umieszczenie izolacji o grubości 20-25 cm jest trudne, więc lepiej ułożyć tylko jedną warstwę grubości 8-10 cm z polistyrenu łączonego na wpust i wypust i mocowanego do poszycia mechanicznie. Można też kupić kształtki termoizolacyjne z polistyrenu ekstrudowanego, które po ułożeniu tworzą oparcie dla dachówek. Eliminuje to konieczność mocowania łat. Drugą warstwę należy ulokować między krokwiami, by nie zakryć ich całkowicie. Tę wewnętrzną warstwę termoizolacji najlepiej zrobić z wełny mineralnej.
Dla Klientów firmy PW „HUMiR” zawsze oferujemy pomoc w wyborze odpowiedniego wariantu izolacji poddasza i co najważniejsze – możemy zaoferować także kompletną usługę ociepleniową razem z materiałem w ramach programu społecznego budownictwa mieszkaniowego z obniżoną stawką VAT 8%.
Źródło: MuratorDom.pl